بررسی تاثیر مداخله خواهر/برادر مدار بر تعامل اجتماعی متقابل کودکان اوتیستیک مراجعه کننده به کلینیک های منتخب خصوصی شهر تهران با برادر سالم در سال 1389

مقدمه:در کودک طبیعی از آغاز زندگی می توان به طور مشخص وجود رشد اجتماعی را مشاهده کرد. بر خلاف یک کودک طبیعی، کودک مبتلا به اوتیسم مشکلات جدی در تعامل با دیگران دارد. این کودکان در تعبیر و تفسیر افکار و احساسات دیگران ناتوانند. با توجه به اهمیت مشکلات تعاملی کودکان اوتیستیک مداخلات بسیاری جهت بهبود مهارت های ارتباطی طراحی شده است. مداخله ای که در این پژوهش به کار رفته است روش خواهر/برادر مدار می باشد. از آنجایی که در ایران تا کنون مطالعه ای به منظور بررسی تاثیر به کار گیری خواهران و برادران سالم در بهبود تعاملات اجتماعی و پیش اجتماعی کودکان اوتیستیک صورت نگرفته است و با توجه به ضرورت بهبود این مهارت ها به منظور تامین زندگی مستقل در این گروه از افراد جامعه، محققین بر آن شدند که تاثیر این مداخلات را بر بهبود مهارت های اجتماعی این کودکان مورد ارزیابی قرار دهند. هدف: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مداخله ی خواهر/برادر مدار بر تعامل اجتماعی کودکان اوتیستیک با برابر سالم انجام گرفته است. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه مداخله ای به صورت single subject و از نوع multiple baseline می باشد. تعداد نمونه ها 2 نمونه بود که بر اساس معیارهای ورود و خروج از 3 کلینیک منتخب در شهر تهران، انتخاب شدند. ابزار ارزیابی مداخله فیلمبرداری به روش کد دهی بود. یافته ها: مداخله باعث بهبود مهارت های اجتماعی کودکان اوتیستیک به خصوص در حوزه پاسخ کودک اوتیستیک به تعاملات برادر سالم شد. در رفتارهای تقلید و شروع ارتباط توسط کودک اوتیستیک، بعد از مداخله تغییر چندانی مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این تحقیق با انجام این مداخله می توان در زمینه بهبود تعاملات و کسب استقلال و مشارکت بیشتر این گروه اقدام نمود. لذا توصیه می شود کاردرمانگران و سایر ارائه دهندگان خدمات سلامت روان، ضمن بکارگیری این روش در زمینه آموزش و پژوهش در این روش اقدام نمایند. بر اساس نتایج این مطالعه توصیه می شود در خصوص رفتارهای تقلید و شروع ارتباط مطالعه بیشتری انجام شود.